خیره به بتهایی که شکسته‌ای،

حیران که تبر را روی کدام دوش بگذارم،

ایمان می‌آورم به شکستن.

و از شباهت اتفاقی ِ داستان خود با قصه‌ی ابراهیم

پوزش می‌طلبم!